www.stajniaszczyrk.fora.pl

Czorcica · Wysłany: Sob 9:33, 29 Mar 2008 Temat postu: Koniki xD

Dobra Bartek mam dla Ciebie zadanie Very Happy

Przesyłasz pozdrowienia Konikom Smile

Co Ty na to^^?

CZOOOOOOOOOOOOOOOOOORT!

Anka · Gość

Bartek, to ja mam dla ciebie lepsze zadanie ;P ucałuj w moim imieniu persę w jej piękny zad ^^

Czorcica · Wysłany: Sob 20:59, 29 Mar 2008 Temat postu:

Noo ^^
A mi Czortola, byle nie w zad xP

anka · Gość

ale czyż bartek nei wyglądał by pięknie po podejsciu do zada persy? xD a awi to już w ogóle

Czorcica · Wysłany: Nie 19:02, 30 Mar 2008 Temat postu:

Hihi^^ Cudownie xP
Awi jest w Szczyrku?

Bartek Szczyrk · Wysłany: Pon 19:54, 31 Mar 2008 Temat postu:

1. nie bede całować persy bo jej nie nawidze
2. czorta owszem moge pocalowac
3. pozdrowienia tez przesle
4. Awi nie ma w szczyrku juz pół roku :p

Czorcica

1. Ale przynajmniej pogłaszcz ją po zadzie stojąc do niej przodem^^
4.Jestem szybka^^

Bartek Szczyrk

yyy... załamka Very Happy

aaa4

Gdy szedl zameldowac sie oberleutnantowi Hosemu, humor zupelnie mu nie dopisywal. Potem bylo jeszcze gorzej, bo Hose mial na podoredziu nowiutka ksiazeczke ewidencyjna Johanna i po przybyciu Sangera zaczal ja w milczeniu energicznie wertowac, zapoznajac sie z przebiegiem sluzby. Po kilku dluzacych sie minutach zamknal ja wreszcie i zaprowadzil Johanna prosto do kajuty Starego. Ordynans, ktory pelnil sluzbe pod drzwiami, wyraznie sie skrzywil, widzac, kto idzie.

-Marynarz Sanger, Herr Kapitan - oznajmil beznamietnym tonem i polozyl na biurku dowodcy ksiazeczke ewidencyjna.

Johann dostrzegl, ze skinal przy tym glowa, jakby cos potwierdzajac.

-Doskonale. Niech pan nas zostawi, oberleutnant.

Prawie cala wizyte Johann spedzil w postawie zasadniczej, wyprezony jak struna, zajety podziwianiem przepastnej kapitanskiej kwatery. Sam spal na hamaku w malutkim kubryku, w polowie zajetym przez pion windy amunicyjnej. Nie zeby mial narzekac po frontowych doswiadczeniach, przynajmniej bylo mu cieplo i sucho, a wibracje i halas maszyn nie umywaly sie do typowego zgielku wojny. Jednak tutaj, wsrod lakierowanego drewna, polek z ksiazkami i miekkiego pluszu meblowych obic, czulo sie nieledwie powiew normalnosci. Kapitan, zapewne jak wszyscy wyzsi stopniem oficerowie, wynajmowal mieszkanie na ladzie i uciekal tam, gdy tylko skonczyl sluzbe na pokladzie. Niemniej potrafil zadbac o wlasciwe otoczenie takze na pokladzie swojego nieduzego okretu.

Rozmowy wlasciwie nie bylo, z czego Johann nawet sie ucieszyl. Reiss najpierw wypytywal go o techniczne szczegoly sluzby i wyksztalcenie, potem o matematyke. Na chwile zwolnil go z postawy na bacznosc, zeby Johann mogl przysiasc z drugiej strony malutkiego biurka i w swietle slonca z bulajow rozwiazac zadanie z trygonometrii, dotyczace stycznych. Sprawdzil je potem szybko, zapisujac swoje rozwiazanie wiecznym piorem tuz obok olowkowych bohomazow podwladnego. Po wszystkim otworzyl ksiazeczke Johanna i wpisal do niej co najmniej pol strony.

-Od teraz bedziecie zastepca Schenkera przy Dorze, jako artilleristenmaat. - Spojrzal uwaznie na Johanna. Ksiazke trzymal otwarta, czekajac, az dobrze wyschnie atrament. - Tam bedzie z was wiekszy pozytek niz przy szorowaniu pokladu. Pamietajcie jednak, ze zawsze mozecie do tego wrocic. Spocznij. Mozecie odejsc.

Johann zasalutowal, odwrocil sie i siegnal do klamki.

-Jeszcze jedno - dodal Reiss polglosem. - Nie nalezy traktowac naszego kuka zbyt powaznie.